Voor Nederlanders is Sicilia behoorlijk ‘hot'; letterlijk en figuurlijk, maar dat is nog niet zo te merken aan het verbruik van de Siciliaanse wijnen. Misschien komt het, omdat de streek qua export weliswaar kwantitatief, maar kwalitatief nog te weinig aan de weg timmert. Meer dan 80% van de miljard(!) liter wijn die er gemaakt wordt, is bestemd voor industriële verwerking. Distillateurs van bijvoorbeeld Vermouth in Piemonte maken hier dankbaar gebruik van. Grote kans dus, dat als je een glas Martini drinkt, je tevens aan de Siciliaanse wijn zit! De toeristen die in toenemende aantallen Taormina, de tempels van Agrigento of de stranden van Cefalù bezoeken weten wel dat er op Sicilia sinds mensenheugenis een heel behoorlijke wijn wordt gemaakt. Toch zijn er maar 17 wijnen met een DOC-predikaat, terwijl er zeker vele zijn die dit predikaat ook verdienen of zelfs in aanmerking komen voor een DOCG-predikaat. Toch krijgen of willen de wijnboeren dit vaak niet. Hoe dat komt? Dat is een te lang Italiaans bureaucratisch verhaal... Onthoud in ieder geval de kwaliteitsnamen Corvo en Regaleali. Geen DOC, maar wel heel goed!
Marsala
Sicilia en de omringende eilanden zijn vermaard om de verschillende zoete (dessert-)wijnen, die ook bij ons steeds populairder worden. Als eerste is daar de Marsala, afkomstig uit de gelijknamige stad op de westpunt van het eiland. In de 18e eeuw werd de Marsala-wijn, gemaakt van een allegaartje aan druivensoorten, herontdekt door een Engelse handelaar. Hij vond deze wijn, die 2000 jaar eerder bij de Grieken al een goede reputatie had, een verrukking en veel lekkerder dan de Sherry of Port die in die tijd zo populair waren. De handel steeg tot ongekende hoogten maar in de 20e eeuw ging het snel bergafwaarts omdat de zoete wijn uit de gratie viel. Inmiddels is de kwaliteit van met name een ‘Superiore' of een ‘Vergine' weer heel goed. Marsala is ook verkrijgbaar in de varianten Secco, Semisecco en Dolce. Stap eens een enoteca binnen en ontdek welke variëteit jou het meeste kan bekoren. De Dolce smaakt heerlijk gebruikt bij de bereiding van de klassieke Tiramisu. Als ingrediënt dus...
Amaro Averna
Marsala mag dan de bekendste drank van Sicilia in het buitenland zijn, voor de Italiaanse markt is dat de Amaro Averna uit Caltanissetta. De fles zul je ongetwijfeld herkennen van je bezoek aan een bar als je je caffè of bianchino nuttigt. Deze amaro heeft een volle, zachte smaak, en wordt nog steeds volgens het recept van 1868 geproduceerd. Averna wordt zowel als likeur als digestief gebruikt, de sterke Noord-Italiaanse grappa zul je niet zo snel tegenkomen op het eiland. Niet zo verbazingwekkend als je aan het hete Siciliaanse klimaat denkt. Verder wordt de amaro ook in een cocktail gebruikt, bijvoorbeeld in combinatie met gin, whiskey maar ook met simpelweg jus d'orange. Puur is-tie echter het lekkerst.
Malvasia
Van de Eolische eilanden Lipari en Salina komt de Malvasia. Deze amberkleurige dessertwijn geurt naar honing en abrikozen. De Malvasia delle Lipari bevat normaal maar 8% alcohol maar is ook verkrijgbaar als liquoroso of passito en dan is het alcoholpercentage gestegen naar 20%! Misschien wel een van de beste dessertwijnen komt van het eilandje Pantelleria, gelegen halverwege de zuidkust van Italië en Tunesië. Naast de wereldvermaarde kappertjes van dit eiland groeien er muskaatdruiven waarvan de ‘godendrank' Moscato en (nog beter) Passito di Pantelleria gemaakt wordt. Op Sicilia wordt de Moscato vaak koud geserveerd met een dun schijfje citroen...hemels! Een zeer goede reden om een plekje vrij te houden in je koffer.
Bianco
In de provincie Trapani wordt o.a. van de druivensoort Catarrato de witte Alcamo gemaakt. Dit is een geurige, krachtige witte wijn die uitstekend samengaat met antipasti en vis. Ten zuiden van deze streek vind je Menfi en Contessa Entellina-wijnen, maar die zijn haast nergens te krijgen in Nederland. Noemenswaardig zijn de huizen Planeta en het grote Donna Fugata. Sicilia-liefhebbers herkennen deze naam natuurlijk uit dé Sicilië-roman De Tijgerkat van G.Tomasi di Lampedusa.
Rosso
In het zuidoosten worden de druivensoorten Cerasuolo en Etna verbouwd. De Cerasuolo levert een stevige, maar niet te zware rode wijn op met de geur van kersen en een hoog alcoholpercentage. Dus een goede begeleider van pasta en vleesgerechten. Etna is er in alle ‘soorten en maten': rood, wit en rosé. De naam alleen al staat natuurlijk garant voor succes. Deze wijn wordt met name gekocht door toeristen die erg gecharmeerd zijn van de etiketten met daarop de beeltenis van de uitbarstende vulkaan. Zowel de witte als de rode en de rosé wijnen zijn prettig drinkbaar maar niet altijd top. Het blijft een leuk souvenir natuurlijk. Onthoud de namen Benanti en Barone Scammacca.
Regaleali
Op het midden van het eiland vind je één van de beste Siciliaanse wijnhuizen: Tasca d'Almerita of Regaleali zoals het beter bekend staat. Als sinds 1837 is dit landgoed in handen van de adellijke familie Tasca d'Almerita en de laatste 50 jaar is het, in de handen van Conte Giuseppe Tasca, uitgegroeid (nu inmiddels onder leiding van zijn zoon) tot een van de grootse en modernste wijnhuizen van Sicilia. Op zo'n 200 hectaren maakt dit moderne familiebedrijf van vooral cabernet sauvignon-druiven en chardonnay-druiven hele mooie wijnen. Met name de kruidige rosato, in Nederland redelijk verkrijgbaar bij de betere slijterijen, is echt fantastisch. De Contessa, dochter van Giuseppe, geeft zelf kooklessen op het landgoed waar gebruik wordt gemaakt van zelfverbouwde producten. Je kunt er tevens slapen. Misschien iets voor volgend jaar......