Tankwijn

Goed en lekker eten is voor de Umbri zeer belangrijk. Echter, ik ken hier geen mens die een maaltijd kan eten zonder daarbij op z'n minst één glas wijn te drinken. Alles dat hartig is wordt weggespoeld met wijn. Vino ti fa bene, l'acqua ti fa arruginire, ofwel "Wijn is goed voor je, van water ga je roesten ..."

Vandaar dat de meeste mensen die buitenaf wonen hun eigen wijn maken. Rijdend door Umbria zie je dan ook als je oplet, naast de heuvels die zijn bedekt met oneindige rijen wijnstokken (de wijngaarden van de officiële cantine), bij elk huis een paar kortere rijen druivenstokken staan. Deze worden voor de eigen wijnproductie gebruikt. Overigens niet altijd met evenveel succes.

Wijn maken is eenvoudig, lekkere wijn maken daarentegen heel wat ingewikkelder.. Je plukt en plet de druiven, laat ze gisten, perst de hele boel en doet het resulterende sap in grote vaten waaruit de lucht kan ontsnappen zonder dat deze in de omgekeerde richting kan binnenkomen. Na een paar maanden heb je wijn.

Veel wijn die door de mensen zelf gemaakt is, naar mijn ‘gekochte wijn getrainde' smaak, behoorlijk ondrinkbaar, variërend van pijnlijk zuur tot lichtelijk bedorven. Ik denk in deze gevallen altijd maar dat het waarschijnlijk gezonde wijn is. Ook gebeurt het uiteraard dat de wijn écht heel erg lekker is. In dat geval blijft het gezonde wijn.

Niet ieder gezin dat druiven voor eigen gebruik teelt, maakt ook z'n eigen wijn. Gelukkig maar, zou ik daar onvriendelijk aan toe willen voegen. Er zijn coöperaties die een ideaal systeem hebben. Jij brengt je druivenoogst (die nauwkeurig wordt bekeken, gewogen en geclassificeerd) en hebt recht, al naar gelang de oogst, kwaliteit en hoeveelheid, op een bepaalde hoeveelheid wijn. Die wordt in december vrijgegeven.

Je vraagt zich je nu misschien af hoe de Italianen die niet zelf de tijd en ruimte hebben wijn te maken hun wijnconsumptie kunnen veroorloven? Het antwoord is eenvoudig en direct een goede tip voor wie van veel wijn houdt (of wie veel van wijn houdt), maar niet persé veel geld aan wijn wil uitgeven. Ga naar de wijnboer om wijn te tanken!

Wijn tanken? Ja, heel eenvoudig en goedkoop. Je hebt een aantal jerrycans of grote mandflessen, damigiane, nodig. En moet weten welke wijnboer lekkere tankwijn, vino sfuso heeft, ofwel welke wijnboer organische wijn produceert ofwel heel weinig gif gebruikt bij het telen van de druiven. Kortom, hier is een goede tip van de plaatselijke bevolking welkom. Je rijdt naar de wijnboer, zoekt de wijn(en) uit die je wilt en laat de jerrycans vullen. Een aantal cantine hebben nu ook zelfbediening, waar je precies zoals je benzine in je auto tankt, in dit geval wijn kunt tanken.

Hoe is het dan mogelijk dat de Italianen niet de hele dag dronken rondlopen? Nou, dat vraag ik me dus echt af! Ik werk veel samen met een aantal oudere mannen die allerlei klusjes doen (ze zijn met pensioen en verdienen dus bij; zwart werk is de ruggengraat van de Italiaanse economie... Ze beginnen met werken als het licht wordt en gaan steevast om negen uur ‘s ochtends ‘ontbijten'. Ontbijt is een homp brood met een stuk ham of salami (altijd eigengemaakt!) en een vol glas wijn. Lunch (eerst pasta o.i.d. en daarna vlees en groenten) is om één uur en hier worden minstens twee glazen wijn gedronken. Daarna werken tot een uur of vijf en bij het avondeten weer een glas of twee. Nog nooit heb ik één van hen zelfs maar aangeschoten gezien.

Ik heb inmiddels geleerd iedereen iets te drinken (mét alcohol wel te verstaan) aan te bieden als ze komen buurten. Ik begreep lange tijd niet waarom men steevast mijn aanbod van koffie, thee, sinaasappelsap of mineraalwater weigerde... Sinds ik wijn of grappa aanbied accepteren de Umbri in mijn buurt het aanbod regelmatig en voelen we ons allemaal veel meer op ons gemak.