Mijn taalcursus in Florence

Ergens in de winter van het jaar 1998 kwam het idee in me op om een cursus Italiaans in Italië te gaan doen. Ik was bezig met een thuiscursus Italiaans van de NHA. Over deze cursus was ik erg tevreden en omdat ik in datzelfde jaar een examen zou afleggen hiervoor, besloot ik om nog wat meer ervaring op te doen in Italië. Zodoende kwam ik na uitgebreid op het internet terecht bij de Accademia de Giglio en schreef ik me in voor een maandje Italiaans. Eind maart was het dan zover, ik vertrok 's ochtends met mijn ouders naar het vliegveld van Brussel en zou met de vlucht van het inmiddels failliete Sabena naar Florence vliegen. Afgesproken was dat een van de leraren van de school mij op zou wachten op het vliegveld. Daar aangekomen bleek vliegveld dusdanig klein te zijn dat je echt over het hoofd gezien wordt. Echter, zag ik alleen mensen met Japanse naambordjes staan en nergens stond iemand met een bordje met mijn naam erop. OK, het is Italië dus het kan zijn dat ze niet op tijd zijn. Ik besloot nog even te wachten. Uiteindelijk ben ik met een taxi op het adres terecht gekomen, waar ik een kamer gehuurd had.

Elke ochtend ging ik lopend naar de school en als het regende nam ik de bus. Vanaf het appartement was het 5 minuten lopen naar het station. Ik moet zeggen Florence heeft een erg mooi station met, ondergronds, vele winkels en het ziet erg verzorgd en modern uit. De school lag op een mooie locatie, vlakbij het middelpunt van Florence, de Dom. De leraren waren allemaal van Italiaanse afkomst en de leerlingen waren voornamelijk van Japanse afkomst. De nieuwe leerlingen, waaronder ikzelf, moesten een test invullen en vervolgens werden we ingedeeld in groepen. Ik werd ingedeeld in twee groepen omdat mijn niveau van conversatie voorliep op mijn grammatica. Naast Japanners bestond mijn groep uit een Amerikaanse jongen van Italiaanse afkomst een vrouw uit Equador en twee oudere Nederlandse vrouwen. De Japanners bleven vaak enkele maanden, sommigen bleven een half jaar of zelfs een jaar; waar doen ze het van? De lessen waren van maandag tot en met vrijdag van negen uur 's ochtends tot één uur in de middag. Tijdens de lessen werd uitsluitend Italiaans gesproken. Iedereen kreeg een beurt om tijdens de les te spreken en zo leerde ik elke dag erg veel en snel bij. Ook was het er altijd een gezellige boel met fantastische leraren. De middagen waren vrij om te besteden en om huiswerk te maken....Natuurlijk ging ik de eerste vrije middagen de stad eens verkennen. Daarbij viel meteen op dat Florence niet zo groot is, de verschillende toeristische attracties zijn lopend goed te doen. Waar ik spijt van heb, is dat ik de Dom niet heb beklommen. Daar stond namelijk elke dag een lange rij toeristen te wachten en daar had ik het geduld niet voor. Heerlijk vond ik het ook om op het plein voor de Dom even een half uurtje op een bankje te gaan zitten met een lekkere gelato, kijkend naar de mensen om me heen. Wat een enorme hoeveelheid beeldhouwwerken... je kunt werkelijk geen hoek omslaan...

Naarmate ik wat langer in de stad verbleef, kreeg ik vast ritme. 's Ochtends liep ik richting school, even langs het barretje naast de school waar ik altijd een dolce en een cioccolata calda bestelde alvorens de lessen begonnen. Ik was er al gauw vaste klant en zodoende mocht ik van de vriendelijke barista zelf mijn dolce pakken vanachter het barretje en afrekenen op het moment dat ik wegging...come gli Italiani. Na de lessen ging ik vaak met een mede student , een Japans meisje, op pad. Eerst wat eten bij een zelfbediening restaurantje, ergens in een straatje vlakbij de Dom. Hier bleken veel studenten een hapje te gaan eten. De lasagne was heerlijk en de prijzen waren laag. Vervolgens een stuk lopen door de stad, of een kerk bezoeken en vaak waren we te vinden op het pleintje bij de Santa Croce kerk. Daar zaten we dan gezellig in het Italiaans te kletsen onder het genot van een gelato. Tegen het einde van de middag gingen we vaak weer onze eigen weg, om huiswerk te gaan maken voor de volgende schooldag. De school organiseerde ook uitstapjes. Zo zijn we met een groep studenten naar de bioscoop geweest. We hebben daar natuurlijk een Italiaanse film bekeken. Er waren niet zo heel veel mensen in de bioscoop en er was ook geen gelegenheid om cola en popcorn te kopen, zoals we dat in Nederland gewend zijn. Grappig was dat de prijzen in de bioscoop 's middags lager lagen dan 's avonds.

Ik mocht ook nog genieten van een lang weekend tijdens de Paasdagen. Het feest houdt de Italianen erg bezig. Op televisie werd continu verslag gedaan van wat de meeste mensen deden met Pasen. Veel mensen vierden Pasen in hun woonplaats, ook trokken velen op vakantie naar Sicilië en er werd veel aandacht besteed aan gerechten die gemaakt werden voor Pasen. Ook in de winkels werd er veel aandacht besteed aan het Paasfeest. Ik heb er paaseieren gezien van een formaat, wat ik nog nooit gezien had in Nederland, geweldig!

De vier weken in Florence vlogen voorbij, ik heb het erg naar mijn zin gehad in deze geweldige kunststad! De grammatica is door deze cursus beter tot me doorgedrongen en thuis heb ik de cursus zelf thuis voortgezet. Voor mijn examen bij de NHA ben ik dan ook geslaagd. Inmiddels ben ik gestart met een cursus bij een vriendelijke Italiaanse mevrouw in Nederland... en nu snel weer naar Florence.