
Het woord cotta is afgeleid van het werkwoord cuocere, koken. Als je het bijvoorbeeld hebt over dare una cotta alla carne, braad je het vlees kort aan. Daniele daarentegen ha preso una cotta. Letterlijk vertaald zou je kunnen zeggen dat hij een maliënkolder, voluit una cotta di maglia heeft gekocht, maar dat is erg vergezocht en uit de tijd. Feitelijk komt die cotta uit het Frans.
Het is ook geen gebakje; dit is una pasta of un pasticcino. En het heeft ook niets met terra cotta, letterlijk gebakken aarde (bak-steen), te maken. Vicino betekent weliswaar dichtbij of naast, maar als het woord door een lidwoord wordt begeleid, betekent het buurman, en in de vrouwelijke vorm: buurvrouw. Het heeft dus niets te maken met 'naast het huis'. Als Daniele de pest had gekregen aan zijn vicina di casa, buurvrouw, zou hij haar detestare. Niets is echter minder waar; hij is er in dit geval smoorverliefd op geworden.