Rondreis-suggestie: Umbrië; Asissi, Spoleto, Spello en nog veel meer

Tip: Combineer de losse tochten tot 1 grote rondreis in Umbria

Fonti del Clitunno

Deze rivier stroomt in de Teverone, maar daarvoor ontspringt hij uit een magisch stuk water met overal eilandjes en treurwilgen. Deze plek zou een vroege attractie voor toeristen zijn geweest in de tijd van Plinius de Jonge (1e eeuw v.C.), die het heeft over villa's, herbergen en publieke baden in de omgeving. De plek was gewijd aan de orakelgod Clitunno; de heidense sacellum die de Latijnse schrijver noemt was een inspiratiebron voor de vroegchristelijke tempel (4e-5e eeuw), die je rechts vlak voor de bronnen tegenkomt.

Rijd over de SS3 naar Spoleto

Supertip
Tussen 10 en 17 september racen tien mannen die de districten van Foligno vertegenwoordigen tegen elkaar in de Giostra della Quintana. In volle galop moeten ze de punt van hun speer door een aantal steeds kleinere ringen steken.

Spoleto

Spoleto heeft een lange geschiedenis die overal te zien is, van de massieve veelhoekige stadsmuren die de Umbriërs in de 4e eeuw v.C. optrokken tot de 'binnenste doorgangsroute' die halverwege de 19e eeuw dwars door de steile kronkelende straten van het benedendeel van de stad liep, van noord naar zuid, om wagens en koetsen doorgang te verlenen. Van de Romeinse nederzetting die in 247 v.C. werd gesticht, zijn bij de Tessino nog sporen te vinden, van het amfitheater en drie bogen van de Sanguinario of bloedige brug, zo genoemd omdat christenen hier dood werden gemarteld. Iets meer naar het noorden staat de basiliek van S Salvatore, een opmerkelijk vroegchristelijk bouwwerk met een schip en twee vleugels, daterend uit de 4e en 5e eeuw.

Langs de Via Flaminia getuigen bordjes met namen van een nog gebeurtenisrijker verleden. Via di Porta Fuga (straat van de vluchtpoort) en de 13e-eeuwse Olio (olie) toren zouden refereren aan het verhaal dat Hannibal door kokende olie werd verjaagd door de inwoners van Spoleto, toen ze in 217 v.C. werden belegerd. Hogerop zijn nog steeds de trappen en het orkest van het theater te zien, de Drusoboog, de ruines van een tempel en een luxueuze residentie die aan keizer Vespasianus'moeder zou hebben toebehoord. Maar niets herinnert meer aan de bloeiende Middeleeuwen. In 576 werd Spoleto de hoofdstad van een machtig hertogdom, eerst Lombardisch en daarna Carolingisch. Maar Barbarossa vernietigde alle sporen van deze periode in 1155, toen hij de 'uitstekend versterkte stad met wel honderd verdedigingstorens' met de grond gelijk maakte. In die tijd werd de huidige Duomo gebouwd (gewijd in 1198), een prachtig Romaanse achtergrond voor het trechtervormige plein dat je kunt bereiken over Via dell'Arringo(Arriingo). De fresco's in de apsis (1467-1469) worden toegeschreven aan Filippo Lippi; 30 jaar na de voltooiing daarvan versierde Pinturicchio de Erolikapel. Intussen had kardinaal Albornoz de pauselijke macht over Spoleto geconsolideerd. Hij gaf Gattapone de opdracht om de intimiderende vesting op de heuvel te bouwen (1359-1570) en die te verbinden met de weg, door middel van de Torribrug. De theaters Nuovo en Caio Melisso dateren uit het eind van de 19e eeuw en zijn befaamd vanwege het Festival dei Due Mondi (nu het Spoleto-festival), dat voor het eerst gehouden werd door de componist Giancarlo Menotti in 1958.

Aanbevolen excursie

Pale is een dorpje ten oosten van Foligno aan de SS77 richting Colfiorito. Verborgen in het harde kalksteen van de steile Sasso di Pale-rots ligt de hermitage van Santa Maria Giacobbe, die eind 13e eeuw is gebouwd en was bewoond tot 1963. Duidelijk zichtbaar van onderaf - te bereiken via een steil pad over een berghelling - liggen de grotten van de heremieten verspreid rond een klein kerkje (vraag in het dorp naar de sleutel), gedeeltelijk in de rots uitgehouwen en rijk aan vrome fresco's uit de 14e en 16e eeuw.

Tip for kids

Kinderen zullen het leuk vinden om tussen de stalletjes op het plein van Bevagna te struinen. Hier worden de handelstradities uit de Middeleeuwen weer tot leven gebracht tijdens de Gaitemarkt (tweede helft juni), wedstrijd tussen ateliers van stadsdelen die verantwoordelijk zijn voor het bezetten van wachtposten, gaite, op stadswallen.

Volg borden naar Monteluco

Monteluco

Achter de Ricca kun je naar het 773 m hoge heiligdom van Monteluco klimmen. De kapel waar Franciscus kwam bidden, enkele cellen en een bron met koel water die de heilige heeft voortgebracht, zijn er nog. Pittoreske plekken met kleine grotten zijn verspreid door het bos eronder. Het bos Monteluco was gewijd aan Jupiter. Al in de 3e eeuw v.C. werd een speciale lex spoletina (Spoletowet) uitgevaardigd die het vellen van bomen verbood. Tegen het eind van de 5e eeuw werd het bewoond door Syrische heremieten en later door Benedictijnen en Franciscanen, die werden aangetrokken door de afgelegen ligging. Kunstenaars, schilders en architecten uit Spoleto vormden zich begin 16e eeuw tot religieuze gemeenschap in 1547, die tweeëneenhalve eeuw later werd ontbonden tijdens de Franse bezetting.

Ga naar Spoleto en neem de SS3 noordwaarts tot Trevi, waar je linksaf slaat naar Montefalco.

MontefalcoNet voor je Montefalco bereikt, kom je bij een kerk die is opgedragen aan San Fortunato, die in 390 overleed. Er zijn fresco's van Benozzo Gozzoli, en Franciscaanse verhalen en afbeeldingen van Tiberio d'Assisi versieren de kapel. In het dorpje (472 m) op de vlakten boven de Topino en Clitunno volg je de Via della Ringhiera Umbra. Bezoek halverwege de kerk van San Francesco, nu een museum. Deze kerk werd voor publieke functies en vergaderingen gebruikt. Bijna het hele interieur werd vanaf de 14e eeuw beschilderd. Een van de kunstenaars die hier werkten is Perugino in 1503, maar de kerk dankt zijn faam alleen aan de fascinerende cyclus van het leven van de heilige Franciscus, geschilderd door de Florentijn Benozzo Gozzoli in 1452 op de muren van de apsis. Dit werk heeft de Umbrische schilderkunst een halve eeuw beïnvloed.

Volg borden naar Bevagna.

Bevagna

Bevagna's charmante asymmetrische plein Piazza Silvestri is sinds de bouw tussen 1195 en 1270 nauwelijks veranderd. Aan de ene kant staat de Romaanse façade van de San Michele met een portaal waarin het marmer uit de oudheid opnieuw is verwerkt. De kerk van San Silvestro ertegenover met drie vensters, is met een grote boog verbonden aan het Palazzo dei Consoli dat aan de dwarsvleugel van een loggia is gebouwd (de moderne trappen aan beide kanten bieden toegang tot een 19e eeuws theater). Dwaal door de straten van de stad - die al welvarend was in de Romeinse tijd als Mevania - op zoek naar de ruines van een tempel uit de 2e eeuw v.C., die zijn verwerkt in een inmiddels ontwijde kerk; een groot mozaïek met zeeschepselen van Porta Guelfa; en de half cirkelvormig geplaatste huizen op de cavea van het Romeinse theater.

Keer via Bettona en Torgiano terug naar Perugia.

Delen? Graag!