De eilandjes in de lagune
Venezia is omgeven door 45 eilanden in de lagune. Tijd dus om ook deze eilanden te ontdekken. San Francesco del Deserto is, zoals de naam al doet vermoeden, bijna uitgestorven; er wonen alleen monniken. Volgens de legende was San Francesco hier ooit en stopte hij de hevige regenval door een stuk pijnboomhout in de lucht te steken. Dat het prachtige eiland nu bijna geheel begroeid is met torenhoge pijnbomen en dienst doet als rustoord, is dus niet zo raar. Ook Lazaretto Nuovo is zo'n verlaten eiland...
Door de handel die vroeger over zee werd gedreven, kwamen er niet alleen vreemde producten maar ook vreemde ziektes aan land. Mensen met malaria of de pest werden op dit eiland in quarantaine gezet om te herstellen, en om verspreiding te voorkomen. Het woord lazaret, veldhospitaal, komt hier dan ook vandaan; en volgens de lokale bevolking stamt dat woord weer van Nazareth, de heilige stad waar Jezus opgroeide. Het eilandje Torcello was een ander lot beschoren: het was juist het eiland waar de mensen naar toe trokken ten tijde van de veroveringen door de barbaren. Pas toen in de 9e eeuw Venezia werd gebouwd, met stenen van dit eilandje Torcello, vertrokken de bewoners weer, ‘met de stenen mee' naar Venezia. ‘Venice, the city already born old', zei onze gids daarover. Nu heeft ook dit eilandje nog slechts 60 inwoners!
Kleurrijk Burano
Als laatste eiland was Burano aan de beurt. Murano, het glasblazerseiland, sloegen we over, dat was de afspraak, daar komt toch iedereen... Burano is pittoresk, authentiek, staat bekend om zijn kant, en de mooie felgekleurde huisjes. Het dorp heeft maar 3500 inwoners en wil dat graag zo houden. Het is ‘ons kent ons', en het hele dorp was dan ook uitgelopen om samen te koken op het plein voor alle deelnemers van de jaarlijkse zeilwedstrijd. Je zag (en rook) de heerlijkste visgerechten. En als je hier, of op een van de andere eilandjes in de lagune, komt, vergeet dan vooral niet de bussolai en essi te proeven, de befaamde zoete koekjes uit de streek in de vorm van een cirkel of de letter ‘s'.
De tocht over de laguna was zeker de moeite waard, en dan had ik Venezia niet eens zien liggen! Jammer dat het gebied, dat wel beschermd is, zo lijdt onder de vele boten met toeristen die hier doorlopend varen. Erosie en het verdwijnen van bepaalde flora en fauna in het lage water zijn de grootste problemen.
Waar overnachten?
Helaas is het niet eenvoudig om accommodatie te vinden in de dorpen of op de eilanden. In Portobuffolè is bijvoorbeeld maar 1 hotel, en dat kost zo'n 300 euro per nacht. Op Burano kun je boven sommige restaurants overnachten, maar dan moet je ze wel weten te vinden... Vaak gaat het reserveren ‘via-via', er wordt maar weinig promotie voor gemaakt. Dit doen ze om de authenticiteit van de dorpen te bewaren. En dat kan ik wel begrijpen, als je ziet hoe vol Venezia intussen zit. In Cavallino en Eraclea Mare, ten noordoosten van Venezia, zijn wel verschillende campings en chalets te vinden. Ook verbleef ik in Cavallino 1 nacht in een prachtig luxe agriturismo. Ze zijn er dus wel, maar het is even zoeken!
Bibione en Jesolo zijn een goed alternatief. Tja, je moet dan wel iets inleveren qua sfeer; de kustlijn van de twee steden is volledig volgebouwd met hotels en appartementencomplexen en het is er behoorlijk druk. Jesolo ligt 30 kilometer ten noordoosten van Venezia. Voor Bibione moet je wel een stukje verder, dat ligt 100 kilometer van Venezia vandaan. Maar met de bus, de vaporetto, 'watertaxi', of een eigen gehuurd bootje, zijn Venezia en de omliggende dorpen, hartstikke goed bereikbaar. Zeker de moeite waard, als je eens iets anders wilt zien. En wil je na een dagje sightseeing even lekker ontspannen, zijn de thermen van Bibione een aanrader! Ik kreeg er een uitgebreide massage op de eerste dag, vlak na mijn aankomst. Nooit geweten dat je reisstress zo makkelijk weer kwijt kon raken!!
De prijzen van de accommodaties liggen er ook een stuk lager dan in Venezia zelf, en er is voor elk wat wils; voor gezinnen met kinderen, studenten, of romantisch met z'n tweeën. De hotels liggen bovendien direct aan een van de schoonste stranden van Italia, waarvoor ze ook een keurmerk, de zogenaamde bandiera blu, blauwe vlag, hebben gekregen! Vanuit mijn hotelkamer keek ik uit op zee en hoorde ik 's nachts het zachte kabbelen van de golven.....als dat niet romantisch is......