Venetië: De minder gebaande paden en eilandjes

Ben je toe aan je tweede dag Venezia [Venetië] of heb je al een espresso gedronken bij Florian op de Piazza San Marco...

Chioggia

In het meest zuidelijk puntje van de laguna ligt op een klein eilandje het pittoreske vissersplaatsje Chioggia. Dit authentieke dorpje is rijk aan folklore en traditie. De smalle straatjes lijken als visgraten vast te zitten aan de drie grote kanalen die het dorp doorsnijden. Smalle straatjes, kleine pleintjes en kleurrijke vissersboten, bragozzi, met hun karakteristieke veelkleurige vierkante zeilen. Heerlijk om er langs te wandelen en dan een espresso te nemen op het Campo S. Caterina.

Het tweede dorpje op dit eiland is Sottomarina en dit is meer de badplaats met bijbehorend strandvertier en vele campings. Minder mondain, minder druk en lagere prijzen dan het strandvertier op het Lido, dus misschien wel leuker....

Dorsoduro

Deze sestiere, wijk, grenst aan de Rialtowijk. Het hart van de dorsoduro, 'harde ruggengraat', wordt gevormd door het Campo Santa Margherita. Dit plein is een ontmoetingsplaats voor de studenten van de nabijgelegen Ca'Foscari, een majestueus paleis dat nu het hoofdgebouw is van de universiteit van Venezia [Venetië]. De sfeer op de vele terrasjes is hier heerlijk relaxed.

Vanaf de Ponte dei Pugni heb je een mooi uitzicht op een van de meest schilderachtige kanalen: de Rio San Barnaba. Vlakbij vind je ook de zeer bezienswaardige groente-en fruitboot die voortdurend belegerd wordt door toeristen en Venetiaanse huisvrouwen. Verder in deze wijk de Galleria dell'Accademia met zijn onovertroffen schilderijencollectie die vijf eeuwen Venetiaanse school omspant.

Ben je meer geïnteresseerd in moderne kunst, dan is de Peggy Guggenheim Collection een aanrader. In dit Palazzo Non Finito, het gebouw telt maar een van de oorspronkelijk geplande vierverdiepingen, is een collectie samengebracht die zo'n 200 schilderijen en beeldhouwwerken omvat van verschillende kunststromingen uit de 20e eeuw. Heel indrukwekkend maar bijna een anachronisme tussen de kunstwerken uit de Renaissance die je aantreft in Venezia [Venetië].

Giudecca

Weg van de meest getreden paden ligt deze wijk, die vroeger bekend stond als een achterbuurt en inderdaad tref je hier nog grote sociale verschillen aan. Aan de ene kant bevindt zich het luxehotel Cipriani en aan de andere kant de vrouwengevangenis. Je treft er vele kleine trattoria's en naast de socialistische partijlokaaltjes ligt het zeer exclusieve Cipriani restaurant.

Tegenwoordig is het heerlijk om iets van de authentieke sfeer op te snuiven van het 'echte' Venezia [Venetië]. De bakstenen visserhuisjes zijn zeker zo fotogeniek als de de San Marco. Het eiland wordt gedomineerd door il Redentore, een prachtige, zuiver geometrische renaissancekerk , die door de toenmalige stadsbouwmeester Palladio is ontworpen.
Dat je in plaats van in een museum in een stad bent waar ook mensen wonen besef je ineens, als er een bootje aankomt met daarop een onmiskenbaar pakket van IKEA, een bankstel. Ook hier kan het aan je voordeur worden afgeleverd........

Isola Maggiore di San Giorgio

Vanaf de punt van de Giudecca zie je op het Isola Maggiore di San Giorgio als een toneeldecor de kerk liggen die zo karakteristiek is voor het beeld van Venezia [Venetië]. Dit tempelachtige complex met zijn kloosters en campanile werd eveneens ontworpen door Andrea Palladio. De koele serene schoonheid van het interieur is kenmerkend voor de stijl van Palladio.

Vanaf de top van de campanile heb je een geweldig uitzicht over Venezia [Venetië] en de laguna, je kunt de drukte op de Piazza San Marco bijna horen. Een grote tuin met daarin het moderne Teatro Verde beslaat de helft van het eiland. Hier worden vaak openluchtconcerten gehouden. Vanaf dit eiland kun je weer de vaporetto nemen naar het Piazza San Marco.

Murano en Burano

Murano is sinds de 13e eeuw het centrum van de glasblazers, die de stad moesten verlaten vanwege het brandgevaar dat de ovens opleverden. Het gekleurde glas van Murano is een gewild souvenir. Het Museo Vetrario heeft een mooie collectie antiek glaswerk.

Burano is het kleurrijkste eiland in de laguna. Van een afstand herken je al de karakteristieke scheve kerktoren. Langs de kanalen van het gezellige, dichtbevolkte eiland staan vrolijk beschilderde huizen. Burano stond vooral bekend om zijn ragfijne kant, punto in aria, genoemd. Deze 'puntjes in de lucht' zijn nu alleen nog maar in het museum, de Scuola dei Merletti, te vinden. Het op straat verkochte kantwerk komt voornamelijk uit het Verre Oosten.

Lido

Het 12 km lange smalle eiland scheidt Venezia [Venetië] van de open zee. Op dit voormalige militaire bolwerk ontvingen de Dogen het hoge staatsbezoek om dan met de Bucintoro, het indrukwekkende staatsschip, naar het Palazzo Ducale te varen. (Niet slecht!)

Halverwege de vorige eeuw werd het echter een badplaats, een speelplaats voor de rijken. Er verrezen enorme, luxe hotels en sinds 1939 wordt hier het filmfestival van Venezia[Venetië] gehouden. Wel geweldig om één keer te zien...

Foto's: Museo Peggy Guggenheim en APT Venezia.