Mijn Venetië
Venetië ligt in een lagune op 120 eilanden tussen 150 kanalen met 400 bruggen en omzoomt door talloze fraaie paleizen. Verdeeld over zes wijken leven ongeveer 75.000 inwoners. De stad herbergt een enorme verzameling kunstschatten zoals het San Marco plein, het Dogenpaleis, de Rialtobrug, het Canal Grande en talloze kerken, musea en paleizen. Het bekendst is Venetië natuurlijk om zijn gondels. Deze komen al voor sinds de 11e eeuw en tijdens de bloeitijd van de stad tot in de 18e eeuw waren er in Venetië minstens 14.000 van deze prachtige vaartuigen.
Tegenwoordig varen er in de kanalen nog maar 500 gondels en worden ze alleen nog maar gebruikt voor toeristen. Natuurlijk is Venetië ook bekend om zijn maskers. Het bekende witte masker met de zwarte mantel en de driekantige hoed komen voort uit de commedia dell'arte van de 18e eeuw. De Venetianen droegen deze kostuums ooit zes maanden per jaar zodat zij gegarandeerd waren van bijna absolute anonimiteit. Zo konden zij allerlei misdrijven en andere duistere activiteiten begaan tijdens een uitgebreid carnaval van plezier. Tegenwoordig zijn er nog veel werkplaatsen waar de Venetiaanse maskers gemaakt worden en die ook bezocht kunnen worden.
Mijn talencursus
Mijn talencursus duurde twee weken en dat is natuurlijk veel te kort om een taal volledig te beheersen maar voor mij is het een goed begin geweest en worden er in Nederland ook genoeg Italiaanse cursussen gegeven om verder te gaan met het leren van deze mooie taal. Door rond te surfen op het internet kwam ik bij een organisatie terecht die kostenloos bemiddelt bij het volgen van talencursussen in Italië. Door hen kwam ik bij het Instituto Venezia terecht in Venetië dus. Het Instituto Venezia lag vlakbij het plein Campo S. Margherita in de wijk Dorsoduro. Omdat de universiteit vlakbij lag was dit de universiteitswijk van Venetië. Er kwamen weinig toeristen en hier kon je de echte Italiaanse sfeer proeven. Het was een klein gezellig plein met winkeltjes en marktkramen.
De standaardcursus was vier uur les per dag en ongeveer een uur huiswerk. Het was ook mogelijk om op deze school privé-lessen te volgen maar die waren natuurlijk wel wat duurder. Tijdens mijn cursus verbleef ik bij kenissen in Vicenza zo'n 70 km verderop. Mijn zes medecursisten kwamen van over de hele wereld vandaan o.a. uit Amerika, Ierland en Japan wat de groep een heel internationaal karakter gaf. De lessen werden alleen 's ochtends gegeven en natuurlijk allemaal door Italiaanse docenten. Omdat we allemaal beginnelingen waren spraken we Engels met elkaar. De eerste les werd meteen al helemaal in het Italiaans gegeven en de lessen waren zo opgezet dat je alles kon volgen zonder ook meteen alle woorden te begrijpen. Erg leuk en ik leerde er ook veel van. De lessen waren vooral gericht op het spreken van de taal en minder op het schrijven ervan. Er waren veel praktische opdrachten zoals het luisteren naar Italiaanse muziek, rollenspellen en het maken van Italiaanse woordpuzzels.
Kortom ik heb twee ontzettend leuke weken gehad op deze school, leuke mensen leren kennen en had er wel veel langer willen blijven. Het leuke was dat ik na deze twee weken mij al redelijk verstaanbaar kon maken en dan heb je toch meteen resultaat van alles wat je geleerd hebt.
Voorlopig ga ik dus verder met het Italiaans leren in groepsverband bij het Italiaans Cultureel Instituut in Amsterdam en wie weet ben ik volgend jaar weer op deze school in Italië te vinden....
Wonen & Werken in Italië
- Diploma’s
- Sollicitatie en CV
- Belastingen en verzekeringen in Italië
- Termen en instanties in Italië
- Vinden van woon-ruimte in Italië
- Werk of vakantiewerk zoeken in Italië
- 1 mei: Dag van de arbeid – waarom zijn winkels dicht?
- Italiaans leren
- Ervaringen met het wonen en werken in Italia van i nostri amici