Napoli [Napels]

Napoli [Napels] bestond al in de tijd van de oude Grieken en heette toen Neapolis (470 v. Chr.), hetgeen 'nieuwe stad' betekent. De stad bestond reeds lang voor de stichting van Roma [Rome] en was in de middeleeuwen de grootste stad van Europa. Met de ligging aan zee heeft Napoli [Napels] zich gevormd tot belangrijke havenstad, zelfs nog voor Venezia [Venetië]!

Het moderne Napoli [Napels] is de stad van de Vesuvio, van de grote Caruso en de mooie Sophia Loren, van de echte pizza en de sterkste espresso (met veel suiker!) en van de Argentijnse voetbalgod Diego Maradona. Helaas is Napoli [Napels] ook de stad van grote werkloosheid, afval op straat, zakkenrollers, de Camorra en de vervuiling door de beruchte verkeersopstoppingen. Kortom: de hoofdstad van het zuiden met de daarbij behorende grootstedelijke problemen.

Sinds bijna 3000 jaar is Napoli [Napels] daarentegen ook een van de cultureel rijkste steden in Europa met vele kerken, beroemde musea, belangrijke monumenten en karakteristieke wijken. De Napolitanen spreken liefkozend over 'Napule' wat dan met hun zware tongval klinkt als 'Naboel'. Napoli [Napels] is een stad van uitersten in alle opzichten!

Openbaar vervoer

Zelf rijden door Napoli [Napels] is niet aan te bevelen. Je moet redelijk levensmoe om je te storten in het gekrioel van auto's die permanent claxonneren en stelselmatig verkeerslichten en verplichte rijrichtingen negeren. De bus of een van de drie kabelsporen vormen een beter alternatief. Er rijden ook veel particuliere minibusjes die dezelfde routes volgen als de stadsbussen. Een kaartje is tweemaal zo duur. Je bent niet sneller op de plaats van bestemming, maar je kunt wel zitten.

Naast bovenstaande mogelijkheden van openbaar vervoer heb je ook de keuze uit: de metro, tram, taxi (even opletten of de meter werkt!) of een van de ondergrondse spoorlijnen. Wandelen is een ander alternatief, hoewel de gigantische verkeersaders niet echt zijn ingesteld op wandelaars. Zorg in de oude wijken voor een goede kaart, verdwalen in de wirwar van steegjes is anders niet ondenkbaar.

Kerken in Napoli

De veelal barokke kerken hebben allemaal een eigen sfeer. Bijvoorbeeld de Duomo met de relieken van San Gennaro, de beschermheilige van de stad. Drie maal per jaar wordt zijn bloed op deze relieken vloeibaar. Uitblijven van dit wonder zou onheil over de stad brengen...

De San Gregorio Armeno met zijn Italiaans barokke interieur, vormt ondanks de drukke binnenzijde een oase van rust temidden van de druk gebarende verkopers in de Via San Gregorio. Hier worden voornamelijk presepi, de karakteristieke Napolitaanse kerstfiguren die een gewild souvenir vormen, aan de man gebracht.

Opvallend is de Capella S. Severo. De kapel heeft een nogal ongewoon karakter omdat de christelijke symbolen naast die van de vrijmetselaars worden gebruikt. In een crypte zijn de experimenten te bezichtigen van de 18e eeuwse alchemist Don Raimundo de Sangro. De resultaten van zijn experimenten op het menselijk lichaam, te weten een geslaagde poging om de bloedsomloop van twee kadavers te verstenen, staan hier tentoongesteld.

Naast deze bizarre vertoning vind je in de grafkapel van de familie Sangro di Sansevero het beeld 'Cristo Velato' van de beeldhouwer Sammartino. De albasten figuur van de dode Christus ligt onder een 'marmeren sluier'. De virtuositeit en de tederheid van dit beeldhouwwerk zijn indrukwekkend.

Musea in Napoli

Het belangrijkste museum is het Museo Archeologico Nazionale (MANN). Dit is het rijkste archeologisch museum van Italia. Laat je niet tegenhouden door de hoge toegangsprijs, het is absoluut een bezoek waard. In de collectie bevinden zich onder meer de beelden en voorwerpen die zijn teruggevonden in de bedolven steden Pompei en Ercolano. Sinds de aardbeving in 1980 wordt er nog druk gerestaureerd, maar de meeste zalen zijn weer te bezichtigen. De indrukwekkende collectie van het museum bevat mooie ingetogen kunstwerken, zoals het mooie fresco La Primavera dat een meisje laat zien dat bloemen plukt. De kleuren zijn nog steeds helder en fris.

Op de afdeling sculpturen word je getroffen door de beeldengroep uit de termen van Caracalla (Roma, 200 v.Chr.). Het beeld, de stier van Farnese, is bijna vier meter hoog!! Ook de afdeling mozaïeken mag je niet overslaan. Door de gebruikte techniek, gekleurde stenen en glas, behouden de kunstwerken hun oorspronkelijk glans, in tegenstelling tot de geschilderde kunstwerken. Dit is mooi te zien in 'De veldslag van Alexander' (de Grote) - een mozaïek dat werd gevonden in Pompei in het Huis van de Faun.

Een ander belangrijk museum, het Museo Capodimonte, is gevestigd in het oorspronkelijke jachtverblijf van Carlo III di Borbone. Hier is een grote verzameling Italiaanse meesters te bezichtigen uit de privé-collectie van de familie Farnese. Het omliggende park biedt tevens een prettige ontsnapping uit het drukke stadsgewoel.

Supertip:
Napoli Artecard: Voor slechts € 13 (of € 8 voor 18-25 jarigen) heb je gedurende 3 dagen gratis toegang tot twee musea naar keuze, waaronder de zes grote musea (Archeologico, Capodimonte, San Martino, Castel Sant'Elmo, Castelnuovo en Palazzo Reale). De andere vier kun je bezoeken voor de halve prijs. Andere voordelen: gratis gebruik openbaar vervoer, korting op de huur van autogidsen, in museumboekhandels, op kaartjes van de traghetti en aliscafi naar de eilanden. De Napoli Artecard is te koop in de musea, maar ook op de luchthaven van Capodichino, het Centraal Station, het station van Mergellina, metrostations, kiosken en reisbureaus.

Monumenten in Napoli

Monumenten die je niet mag missen: het enorme Palazzo Reale (17e eeuw) waarin een theater en de Biblioteca Nazionale zijn gevestigd. Dan is er nog het trotse Castel Nuovo (14e eeuw) met zijn onneembare torens en een triomfboog als ingang. Ook door de Galleria Umberto I, de 19e eeuwse winkelgalerij met prachtig glazen dakconstructie, moet je een keer heen lopen niet enkel om te winkelen. De koepel is overweldigend om te zien. Het tegenoverliggende Teatro di San Carlo, is het grootste en oudste operahuis van Italië.
Het grootste monument, de rustende Vesuvio, is onder meer zichtbaar vanuit de haven; uitkijkend over de Golfo di Napoli.

Karakteristieke Napoletaanse wijken

In de oude wijken van de stad kun je nog iets proeven van de zeer eigen, unieke sfeer van Napoli [Napels]. Met name in het 'gespleten' hart van de stad, de Spaccanapoli, het Quartieri Spagnoli, de Spaanse wijk, het hoger gelegen en 'nieuwere' Vomero en de havenwijk Santa Lucia ademen een sfeer zoals die alleen in Napoli [Napels] bestaat.

In de Spaccanapoli buurt zie je het overbekende beeld van steegjes met wasgoed tussen de huizen. Hier eet je de enige echte pizza Margherita, en kun je het echte verhaal horen achter de wereldberoemde naam. Je drinkt een echte espresso in piepkleine barretjes en met en beetje mazzel hoor je nog een amateur-tenor zingen. Het klassieke romantische beeld van Napoli [Napels] dus.

Het romantische beeld wordt enigszins verstoord door de aanblik van de schrijnende armoede die je hier ook nog aantreft. De volksbuurten hebben hun eigen sfeer en er wordt gezegd dat hier tot voor kort geleefd werd zoals in de 17e en 18e eeuw met allerlei uit die tijd overgebleven gewoontes en gebruiken; uniek in West-Europa.

Vanaf eind jaren '70, met de groei van de criminaliteit, de corruptie en de aardbeving van 1980, is het oude centrum in verval geraakt en kunnen de kleine steegjes 's avonds al snel bedreigend overkomen.

De stad maakt al enkele jaren een enorme revival door. Het 'nieuwe' stadsbestuur is goed bezig en ook de Napolitanen zelf -vrolijk en opportunistisch van aard- komen er achter dat er veel toeristen zijn die deze stad van uitersten eerst willen zien en dan...