Tijdens een van de prijsvragen, kon je ons laten meegenieten van je leukste, indrukwekkendste, vreemdste, meest bijzondere kampeerbelevenis tijdens je vakantie in La bella Italia.
Voor de prijsvraag van Italiëbeurs hebben we tantissimi, heel veel reacties binnen gekregen. De één nog leuker dan de ander, het maken van een selectie was dan ook molto difficile, erg moeilijk. We tonen je een selectie:
Prijswinnaars
De prijswinnaars, in willekeurige volgorde, hebben van ons persoonlijk bericht gehad en winnen een gratis toegangskaartje voor de Italiëbeurs.
- Marcel Toet
- Annemarie Janssen
- Mieke Winants
- An Lathouwers
- Monique de Kok
- Monica Lobé
- Jolanda de Bruin
- Karin Velthuis
- Marco Argente
Uitzicht tijdens het ontbijt....
Zo bij ons afgelopen zomer in Toscane, Marina di Bibonna, Le Capanne. Wij, gezin met 2 kinderen vertoefden in een stacaravan. Zoals iedere morgen ging papa de panini's halen en mama zorgde voor het dekken van de ontbijttafel. Onze kindertjes zaten nog half slapend aan de ontbijttafel. De opstelling van de stacaravan's was in het vierkant, haaks op elkaar en in het midden een grote speelgelegenheid annex zonneweide. Op een gegeven ogenblik zat papa de panini's te snijden en zag dat een schimvoorbij gaan in de stacaravan tegen over hem. Papap moest even wennen aan het uitzicht van wat hij zo even zag en hield even zijn mond en trok een verbaasd gezicht. Mama vroeg daarentegen wat er aan de hand was. Papa zei ik weet niet of ik het goed zag maar er liep zojuist een naakte vrouw in de stacaravan langs de glazen toegangsdeur. Ja,hoor zei mama. Ja echt. En op dat zelfde moment liep er een man naakt voorbij. Wij moesten toch wel lachen en bevestigde mijn eerste aanblik. Dezelfde avond zaten wij met die mensen gezellig een wijntje te drinken en kwam dit gesprek aan bod. "Hoe kan dat dan" zei die man. Nou zo en zo. "Maar die ramen zijn toch zo gemaakt dat je van buiten toch niet naar binnen kon kijken en niet andersom", zei die man. Ja dat dacht ik ook. Het raam in de voordeur was donkerbruin van kleur en had een gebobbeld reliëf / motief. Na inspectie van ons bleek dat deze raam er verkeerd om inzat. "Ik vond het al zo vreemd, want ik kon namelijk niet door de deur naar buiten kijken", zei de man. Hilariteit alom. We hebben de raam maar zo laten zitten. (zomer 2005)
Door: Marcel Toet
Italiaanse schone...
Onze stoere zoon van 14 had het altijd over mooie meisjes. Tijdens onze kampeervakantie in Italie op de grote camping ~Bella Italia~, kwam hij uit de struiken met een Italiaanse schone: rood haar, erg veel sproeten, een beugel en een bril. Hevig verliefd was hij, maar hij schaamde zich dat hij door ons werd betrapt. Zijn gezicht toen, zullen wij nooit vergeten. Wat hebben wij hem hiermee geplaagd!
Door: Annemarie Janssen
Kriebelende voeten..
Hij kende mij nog niet goed maar bond mij met mijn armen vast achter in de tent aan een tentpaal, ik lag op ons luchtbed. Hij kriebelde aan mijn voeten. Daar kon ik al heel mijn leven niet tegen en ik schreeuwde de hele camping bij elkaar. Het heeft mij heel wat moeite gekost om te zorgen dat mijn "geliefde" niet opgepakt werd door de politie. Het was een grap maar daar leek het niet op. De halve camping plus eigenaar stond voor onze tent, leg dat maar eens uit. .
Door: Mieke Winants
Agriturismo
Toen we 2 jaar geleden verbleven in Umbrië dacht ik na de 1e nacht dat ik 's nachts gedroomd had dat ik paarden hoorde galopperen en hoorde ik een ezel balken. Maar ik beeldde het mij niet in! De volgende nacht hoorde ik het opnieuw, toen ik ging kijken, bleken er pony's en een ezel bijna vlak naast ons bed te staan! Ze behoorden tot het domein waar we verbleven en liepen er vooral 's nachts los rond, overdag waren ze meestal te vinden aan hun voederbakken bij de overdekte schuur. Dit was wat je noemt: agritoerisme! En we hebben er van genoten!!
Door: An Lathouwers
Italiaanse gastvrijheid...
Jaren geleden stonden wij op een camping aan het lago d´Iseo, ´s morgens waren wij steeds te laat wakker voor de verse broodjes, die waren op wanneer wij in de campingwinkel kwamen, de volgende ochtend toen wij wakker werden en de tent uitkwamen lag er op tafel een zak met allemaal verse broodjes, bezorgd, bleek later, door de campingeigenaar! betalen kwam later wel....dit ritueel herhaalde zich vervolgens iedere ochtend, en als afsluiting kregen wij ook nog een fles eigengemaakte rode wijn mee naar huis!! Als dat geen Italiaanse gastvrijheid is!! Grazie.
Door: Monique de Kok
Op de voorpagina van de Italiaanse kranten!
Natuurlijk Kamperen in de Puglia! tijdens het plaatsen van de haring in de rode stevige grond stuit ik op iets hards! Natuurlijk moet ik het iets uitgraven want ik ga de tent niet verplaatsen. Ik ga graven en stuit op een soort van oude kan met Griekse afbeeldingen erop,deze haal ik er voorzichtig en tot mijn verbazing zitten daar allemaal gouden muntstukken in!! Niet te geloven een schat heb ik gevonden en ik haal de voorpagina's van alle giornali's, kranten.
Uiteindelijk kan ik van de vondst een fantastische trulli kopen en ploeg daar voorzichtig mijn rode stukje land om. Hierop ga ik heerlijke zongerijpte pomodori's kweken en laat zo vaak mogelijk als maar kan de famiglia e amici overkomen! genieten van pasta, pomodori de zon en al het goede van het zuiden!!Wat ben ik blij dat ik er over 10 weken weer naar toe ga!! Dat op zich is al een schat! Maar eerst nog even de sfeer opsnuiven bij de Smaak van Italie!!
Door: Monica Lobé
De enorme gastvrijheid van de Italianen
In 2000 stonden we op de Happy camping in Balaria en na wat gegeten te hebben in het restaurant op de camping vroegen we aan de Kok of hij een écht oud Italiaans restaurantje wist voor de volgende dag,dat wist hij en hij zou ons erheen brengen! om 9 uur ‘s avonds moesten wij (4 volwassenen en 2 kinderen) klaarstaan bij de poort van de camping...nog even een vriend van hem opgepikt en uiteindelijk na een rit van 2 uur door de bergen kwamen we aan in een dorpje met het restaurantje!!! Mascarada of zoiets heette het en er hingen ook allemaal maskers aan de muren!! piepklein met ongeveer 6 tafeltjes en een megagrote Kok!! Hij leek sprekend op "Obelix" maar dan met donkere haren en jawel!!! inclusief de lange vlechten en snor en baard!!!! Geweldig gewoon.... Na de hele avond en halve nacht getafeld te hebben met vlees en vis gerechten!! Ik denk wel 10 gangen met allerlei wijnen erbij....Hélemaal super gewoon....Hoefden wij dus totaal niets te betalen !!!!! Verbaasd protesteerden we maar ze werden écht boos toen we aandrongen om toch te betalen!! Om 4 uur s' nachts waren we weer terug op de camping. Helemaal beduusd van dit culinaire avontuur....De volgende dag zijn we daarom hun favoriete drankjes van die avond wezen kopen en hebben hun dat cadeau gedaan en ook dat wilden ze liever niet maar toen wij uitlegden dat dat in ons land gebruikelijk was accepteerden ze het met moeite!!! Maar één ding is zeker...Dit maak je nooit meer mee!!..en daarom was het zeer bijzonder om deze Italiaanse gastvrijheid te mogen beleven.
Door: Jolanda de Bruin
Watermanagement
We staan op een camping bij de Toscaanse kust. Het is vrij rustig, omdat deze camping bijna alleen wordt bezocht door Italianen, die daar hun vaste caravan hebben staan. Zij ontvluchten in het weekend hun drukke doordeweekse leven en laten iedere dag klokslag 12 uur de houtskooltjes van de barbecue roodgloeiend worden om hun visjes te bakken. Tot het augustus wordt en de Italianen hun vakantie komen vieren. Twee hooggehakte, kortgerokte, niet onaantrekkelijke Italiaanse jongedames hebben ook het plan opgevat om hun tentje op deze camping op te slaan. Eén van hen is steevast gekleed in een strak knaloranje jurkje, om welke reden zij van ons de bijnaam "Peentje" krijgt. Hun verschijning blijft niet onopgemerkt bij alles wat op de camping van het mannelijke geslacht is. Ook het Manusje-van-alles van de camping heeft zijn ogen niet in zijn zak. Hij komt veel vaker dan normaal in zijn Piaggio-driewieler langsrijden. En hij is blij dat hij de dames op een gegeven moment van dienst kan zijn.
Naar alle waarschijnlijkheid is het de eerste kampeerervaring van Peentje en vriendin, want zij hebben het gepresteerd om hun koepeltentje niet alleen binnenstebuiten, maar ook op z'n kop op te zetten. Enkele mannen en Manusje zijn blij, dat ze te hulp kunnen schieten om ervoor te zorgen, dat de dames toch goed kunnen slapen. Wij hebben dit alles met veel plezier vanaf ons zitje voor onze tent gadegeslagen.
Op een dag komt er plotseling een heel hevige regenbui. Een groot deel van de camping staat blank. Het water stroomt zo over de looppaden. De inhoud van onze tent hebben we gelukkig tijdig veilig en droog in de slaaptentjes kunnen leggen, maar bij het koepeltentje van Peentje is er grote paniek. Ook hebben de dames er problemen mee om met hun hoge hakjes door de plassen te lopen.
Natuurlijk komt weer een deel van de mannelijke campinggasten in actie om de dames uit hun penibele situatie te redden. Om ervoor te zorgen, dat hun tentje en inhoud niet helemaal wegspoelt, wordt er met man en macht gegraven om een greppel rond hun veldje te maken. Wij - weer met veel lol voor onze tent zittend - vragen ons af wat de campingbaas van deze actie van waterbeheer zal vinden. Ook Manusje-van-alles heeft dit tafereel en de dames een tijdje lachend gadegeslagen, tot hij het besluit neemt om de held van de dag te worden - in ieder geval in de ogen van Peentje en vriendin. Hij is met z'n Piaggio een waterpomp gaan halen om de boel weg te pompen. Let wel, dit was een pomp van het formaat waar je hier in Nederland bij wijze van spreken een polder mee droog zou kunnen leggen.
Al met al is dit alles nutteloze moeite geweest, want een uurtje na de regenbui zit iedereen weer heerlijk in het zonnetje en is het overtollige water sowieso op natuurlijke wijze in de grond weggezakt.
Een paar dagen later is het 15 augustus, de nationale feestdag. We zijn al vaker in Italië geweest, maar wat we die dag meemaken, is voor ons een nieuw fenomeen. Iedereen is blij dat de water"overlast" van een paar dagen ervoor voorbij is. Nu zorgen ze er zelf wel voor dat alles kletsnat wordt. Je zit rustig en nietsvermoedend voor je tent, komt er ineens een massa mensen aangelopen met emmers water om alles en iedereen - niets ontziend - nat te gooien. Zelfs Peentje heeft er geen problemen mee, dat alles weer nat is. We vluchten maar naar het strand, maar daar is het niet veel beter. Hele hordes Italianen lopen met emmers langs het strand. Als je te dicht langs de waterlijn zit, kan je het wel vergeten om je spullen droog mee terug te nemen, zelfs kinderwagens worden tot onze verbazing niet overgeslagen.
Italië is en blijft ons favoriete vakantieland. Maar soms denken we: Vreemde mensen die Italianen!
Door: Karin Velthuis
Postzegels?
Twee jaar geleden was ik in Lucca en van dit mooie stadje wilde ik wel ansichtkaarten naar huis sturen,nu heb ik enige Italiaanse taalkennis dus ik wist ook wel hoe ik om postzegels moest vragen dus zo gezegd zo gedaan,maar in plaats van postzegels, francobolli vroeg ik om portobelli,paddestoelen dus er werd erg gelachen,en nee die hadden ze die dag niet. Ze bleven niet zo goed plakken...
Door: Brigitte Schouwink
Interessante buurman..
Ik had ooit eens een overbuurman op een kampeerplek in de buurt van Cuneo. In een minitentje sliep hij, eenpersoons. 'S avonds laat was ie aangekomen. De andere dag zag ik 'm alweer bepakt en bezakt, tentje onder de arm, niet geschoren. Stapte uitgerekend in de auto waar ik, en nog een aantal bewonderaars, al enige minuten met glinsterende oogjes en kwijl in de mondhoeken naar stonden te kijken: een Ferrari GTO, metallic blue!
We hebben uiteindelijk unaniem besloten dat het moest gaan om de combinatie: relatieruzie en geen hotel meer kunnen vinden. En dan slaapt zo'n rauwe twee-zitsmachine niet echt comfortabel. Ach, wellicht wilde ie zijn kasteel gewoon een nachtje verruilen voor iets avontuurlijks...
Door: Marco Argente