Santo Stefano di Sessanio

Heel wat dorpen in Abruzzo zijn spopolati, leeggelopen. Zo ook Santo Stefano di Sessanio. Het op 1250 meter hoogte gelegen dorp ligt in het Parco Nazionale Gran Sasso e Monti della Laga. Het is een plaatje om te zien. Sinds het begin van de 21e eeuw is het dorp nieuw leven ingeblazen; het verhaal erachter is tamelijk uniek.

Bedenker, imprenditore, ondernemer en eigenaar Daniel Kihlgren werd vreemd aangekeken, of eigenlijk eerder voor gek verklaard, toen hij zijn erfenis van het familiekapitaal van zijn Zweeds-Italiaanse familie gebruikte om een droom waar te maken. Hij leidde in die tijd een, op z’n zachtst gezegd, losbandig leven. Dat zorgde er mede voor dat hij in het begin met argwaan werd bekeken.

Toen Kihlgren eind jaren negentig van de vorige eeuw per toeval op Santo Stefano di Sessanio stuitte, werd hij op slag verliefd op het antico borgo, oude gehucht. Hij trof een dorp dat grotendeels abbandonato, verlaten, was. Noch in het dorp noch op de omliggende landerijen trof hij elementen aan van de eenentwintigste eeuw. Alsof hij werd teruggeworpen al tempo passato, in de verleden tijd. Het liet hem sprakeloos.

Daniel Kihlgren maakte het zijn persoonlijke missie om het borgo medievale in oude luister te herstellen en te redden met een bijzonder concept. Hij bedacht de eerste Albergo Diffuso van Italië waarbij de afzonderlijke huizen zouden worden getransformeerd tot hotelkamers. Hij wilde er geen nep verhaal van maken, alla Disneyland, maar wilde het dorp juist in oude luister herstellen, restaureren in plaats van nieuwbouw.

Daniel Kihlgren deed research, liet zich inspireren door foto’s uit de jaren twintig van de vorige eeuw en door objecten van het museum ‘Genti di Abruzzo’, liet zich bijstaan door een architect die geloofde in het plan. Het leverde een bijzondere combinatie op. Je waant je in een huis van honderden jaren geleden, maar geniet stiekem wel van verborgen, hedendaagse luxe.

Met geld koop je alles, maar Kihlgren besloot te kiezen voor oude methodieken. Hij contacteerde anziani, oudjes, die nog steeds de kennis hadden van eeuwenoude artigianato, ambachten. Lakens en dekens waaronder je slaapt, zijn op de oude manier geweven. Timmermannen maakten tafels en stoelen op de oude manier. Dit in combinatie met designpareltjes zoals een moderne vasca, ligbad, maken je verblijf onvergetelijk. Over de kleinste details is nagedacht, tot aan de met olijfolie gemaakte zeep in de badkamer. Het Albergo Diffuso beschikt over 29 verblijven, verspreid over Santo Stefano di Sessanio.

Inchecken doe je bij de centrale receptie. Het is even zoeken, dat wel, maar ach, zo groot is het dorp niet. Al bij het in ontvangst nemen van de sleutel zie je dat aan de kleinste details is gedacht. Draai je de sleutel om in het slot van een eeuwenoude deur, gaat een andere wereld voor je open. Ook al zie je het niet; de kamers zijn van alle hedendaagse gemakken voorzien: van wifi tot verwarming en föhns. De tv ontbreekt, en terecht.

Elders in het honderd zielen tellende dorp zijn er botteghe, winkeltjes, waar je de bijzondere, met oude ambachten gemaakte spulletjes uit je kamer, kunt kopen. In de lokale bar geniet je van je aperitivo en in het restaurant eet je van borden en drink je uit mokken zoals die er eeuwen geleden ook waren. De gerechten worden op dezelfde manier gemaakt als honderden jaren geleden; het zal waarschijnlijk geen frivool eten zijn wat de eeuwenoude pot schaft. Maar het levert je wel een belevenis op die je je nog lang zult heugen.

“If you want to discover the deeper sense of a place, you have to sleep in a house of that place, not in an international hotel”
Herman Hesse (On voyage)

Wist je dat…
… Santo Stefano di Sessanio ook als filmlocatie heeft gediend voor tal van films.
… tal van beroemdheden zoals Michele Placido (van La Piovra) en wijlen Lucio Dalla vakantiehuizen hebben in het dorp
… DAniel Kihlgren ook een soortgelijk project in Matera heeft
… Kihgren voor zijn bijzondere verdienste in Roma de dottorato honoris causa, eredoctoraat, kreeg op het gebied van Beni culturali e territorio, erfgoed.

Foto's: © Claudia Zanin