

Uitzicht op Ispra
Ispra is een klein dorpje aan het Lago Maggiore. Dit meer is het op een na grootste van Italië, zo weten wij van de aardrijkskundelessen. Het plaatsje heeft het karakter van een vissersdorp behouden en is thans vooral bekend om het nabijgelegen Euratom, de Europese Atoomenergie Gemeenschap. Vanaf het eerste moment voelen wij ons er thuis. Moeiteloos schudden wij het gejaagde leven van ons af en deinen mee op het ritme van de dorpelingen. Dat houdt in om elf uur een cappuccino op een terras, dan langzaam afzakken naar het meer, een beetje poedelen en vervolgens heerlijk lunchen. Dagelijks nuttigen wij het aperitief op het terras in de dorpskern, waar we binnen de kortste keren verwelkomd worden als stamgasten. In de avond schotelt onze gastheer ons de lekkerste gerechten voor. Zo genieten we van lamsbout met knoflook van de barbecue en van kip met rozemarijn uit de oven.
In deze typisch Italiaanse entourage nemen wij de tijd om alledaagse dingen in ons op te nemen. We hebben oog voor een boom vol overrijpe abrikozen en de intense geur van verse munt streelt ons reukorgaan. Boodschappen doen is een feest, want we proeven dat groente en fruit veel smaakvoller zijn dan thuis. Ook het uitgebreide assortiment worsten en kazen doet ons watertanden. De enkele modeboetieks bewijzen nogmaals dat de gemiddelde Italiaan goed gekleed gaat. Ja, dit is onmiskenbaar het échte Italië.
Op zondag is het een drukte van jewelste op het kleine strand aan het meer. Kinderen ravotten er vrolijk op los, terwijl oude dames, getooid met hoed, een plekje in de schaduw zoeken. Gebruinde jongelui toeren rond op Vespa's. In de verste verte is geen toerist te bekennen. Uit de speakers zingt Zucchero ons toe: Belli come me, non ne fanno ancora.

Kabelbaan Laveno
Hoewel we dit aangename kabbelen het liefst laten voortduren, besluiten we op aanraden van onze gastheer te varen naar de drie eilanden die noordelijk in het Lago Maggiore liggen: Isola Bella, Isola dei Pescatori en Isola Madre. De boottocht blijkt een welkome afwisseling op het luieren. Vol verwachting zetten wij voet aan wal op het eerste eiland. En inderdaad, het doet zijn naam eer aan. We wandelen omhoog om het uitzicht te bewonderen. Op het ‘eiland van de vissers' staat een schattig kerkje dat hoog boven de gekleurde daken uitstijgt. De tuinen op het eiland Isola Madre beslaan bijna de totale oppervlakte van het eiland. Nieuwsgierig geworden naar wat de omgeving nog meer te bieden heeft, rijden we naar Angera, waar we de middeleeuwse burcht bezoeken. We bezoeken ook het hier gevestigde poppenmuseum.
Het is mogelijk om vanaf Laveno met een kabelbaan omhoog te gaan. Maar we vinden dat we voldoende indrukken hebben opgedaan. We besluiten daarom deze tocht voor onze volgende reis te bewaren. Want dat we terug zullen keren staat vast. Een verblijf in Ispra voelt als thuiskomen. Overdag omarmt het dorp je en 's nachts wiegt het je in slaap.