De Isole Tremiti, Tremitische Eilanden, is een Italiaanse archipel centraal gelegen in de Adriatische Zee, iets ten noorden van het Apulische schiereiland Gargano. De archipel maakt deel uit van het Nationaal Park Gargano. De naam van de eilandengroep, Tremiti, verwijst naar de sterke seismische activiteit die hier ooit heeft plaatsgevonden en zou afgeleid zijn van het Italiaanse tremalante, wat ‘bevend’ betekent. Het zeewater dat de eilanden omringt, is kraakhelder en heeft sinds 1989 de status van maritiem natuurreservaat. De eilanden hebben rotsachtige, grillige kusten. De eilandengroep bestaat uit vijf eilanden:
San Nicola
San Nicola is als enige eiland het gehele jaar bewoond; de bevolking woont voornamelijk in het zuidelijke gedeelte, hier bevinden zich dan ook de bootverbindingen vanuit Ortona, Termoli en Vasto. Op het eiland is een gemeentehuis, postkantoor en eerste hulppost gevestigd. In de 7de eeuw werd het eiland van defensiewerken voorzien. De Benedictijnen die later arriveerden, bouwden de vesting om tot een klooster.
Als je bedenkt dat het eiland nu een populair duikparadijs is, kun je je niet voorstellen dat het tijdens de Tweede Wereldoorlog als colonia penale, strafkolonie, diende voor iedereen die zich tegen Mussolini keerde. Subacquei, duikers, komen in het kristalheldere water, op weg naar de bijzondere onderwatergrotten, prachtige vissoorten tegen. Door de prachtige onderwaterwereld is de zee rondom San Nicola sinds 1989 een maritiem natuurreservaat. Een waar paradiso, paradijs, voor duikliefhebbers dus.
San Domino
San Domino is het grootste eiland van de Tremitische archipel. Het is tevens het meest op het toerisme gerichte isola eiland. Als enige heeft het een klein zandstrand, een camping en twee discotheken. Het eiland is echter niet permanent bewoond. Zo druk als het er 's zomers kan zijn, zo verlaten is het in de winter. Tussen de eilanden San Domino en San Nicola bestaat een regelmatige bootverbinding. San Domino is zeer groen; er groeien veel sinaasappel- en pijnbomen, Indische vijgen en mirt. Het zandstrand van San Domino ligt niet ver van de haven. De westkust is een stuk ruiger dan de oostkust en kent steil overhangende rotsen en vele grotten.
Capraia
Capraia, ook wel Caprara genoemd, is het op een na grootste eiland van de Tremitische archipel. Het is vernoemd naar de hier veel voorkomende Capparis spinosa, kappertjesplant. Capraia heeft een kaal oppervlak; de kust is zeer grillig. In het uiterste oosten ligt de natuurlijke brug Architiello. Tussen San Nicola en Capraia staat in zee op 15 meter diepte een beeld van Padre Pio, een geliefd doel bij duikers. Op Caprai staan maar twee gebouwen, de vuurtoren en het Casa dei Coatti, aanvankelijk gebouwd als gevangenis, later in gebruik genomen als boerderij.
Cretaccio
Cretaccio is een van de vijf eilanden die behoort tot het Tremitische Archipel. Het onbewoonde Cretaccio is een van de kleinste eilanden van de archipel. Het heeft een kaal, kleiachtig oppervlak. Het eiland is zeer gevoelig voor erosie en is gedoemd ooit in zee te verdwijnen. Archeologische vondsten hebben aangetoond dat het kleine eiland in de prehistorie bewoond moet zijn geweest. Vlak voor de kust van Cretaccio ligt het piepkleine rotseilandje Scoglio la Vecchia, ook wel Isolotto del Cretaccio genoemd.
Pianosa
Pianosa is gelegen in het centrale deel van de Adriatische Zee en is tevens het meest afgelegen eiland van de Tremitische archipel, de kleine rotseilandjes van de Isole di Pelagosa niet meegerekend. Het eiland is nauwelijks begroeid en relatief vlak. Bij onbestendig weer verdwijnt een groot deel dan ook onder zeewater. Met uitzondering van il faor, de vuurtoren, is het onbebouwd. In 1989 werd de zee rondom de Tremitische Eilanden tot maritiem natuurreservaat uitgeroepen.
Leestips:
Als je gaat varen in Italie, heb je ongetwijfeld ook iets aan de informatie op de volgende themaspecials: Luister ondertussen naar de 10 mooiste Italiaanse liedjes over watersport.Kaart van de Italiaanse eilanden
Klik op
om de icoontjes naar wens te filteren of zoom verder in op de kaart.
