Nieuwjaar

Anne Arends besloot op haar 17e naar Italia te gaan om daar als tatina, au-pair, te werken. Als tatina heeft ze de prachtige stad Torino leren kennen en haar hart verloren aan de familie Bucci-Bonino. Lees haar dagboek vanaf het begin en geniet mee van haar au-pair ervaringen, en vooral haar typische tatina-blunders......

Capodanno zal ik nooit vergeten...Ik was met de familie in hun 2e buitenhuis in Bardonecchia. We waren behalve het gezin, ook met Sergio's zus Alessandra en haar man Umberto:

...mamma mia, wat een avond hadden we met Alessandra. Aan tafel vertelde ze dat ze anderhalf uur lang een hele felle discussie had gehad met haar man over 'het moraal van de prostituee.' Vervolgens begint die discussie opnieuw. Gedurende het hele diner. Fantastisch, een discussie op zijn Italiaans...handen wapperen waar ze kunnen wapperen, stemvolume op hoogste stand, snelheid van praten op topsnelheid en etensresten in de mond vliegen over de tafel. Alessandra het hardst, Aurora daarna en dan hebben we de mannen: Umberto is het toppunt van rust als hij zijn standpunt duidelijk maakt, Alessandra er meteen overheen met haar handen zo wild wapperend dat ze Umberto bijna een pets in zijn gezicht verkoopt, en vervolgens vliegen de etensresten uit haar mond in de quiche. Sergio die vermoeid met zijn handen in zijn ogen zit te wrijven en zegt 'Vabbeh Alessandra, maar die etensresten, kun je die ook binnenhouden?'...

Amici

Daarnaast had ik natuurlijk ook Italiaanse en Nederlandse vrienden. In Torino gingen we elke vrijdag en zaterdag stappen en daarna bij iemand thuis pasta eten midden in de nacht. De eerst keer pasta eten bij mijn vriend Luca zal ik nooit meer vergeten:

...Om 5 uur ‘s nachts gingen we bij Luca thuis pasta eten. Toen Luca de pasta in de pan wilde gooien vloog die pasta de hele keuken door, vervolgens liep hij er ook overheen 'don't wurry, my mum will clean yoenno' ... Mijn vrienden en ik zaten al met de handen in het haar...

Lees ook deel 5 van diario di Tatina ....