Het moest er maar eens van komen...

Het moest er maar eens van komen.... Een aantal jaren geleden alweer hadden we samen besloten dat Italië het land zou zijn waar we oud wilden worden. Alle prachtige programma's op TV ten spijt, kozen wij er voor om behoedzaam te werk te gaan. Een plan werd aldus gesmeed. Ik zou eerst mijn avond HBO afmaken, zodat ik met een Internationale bachelor degree wat meer kans had op de Italiaanse arbeidsmarkt. Na het afronden daarvan zijn mijn vrouw Anneke en ik op Italiaanse les gegaan bij Dante Aleghieri in Den Haag. Helaas ging de semi-intensivo wat te hard voor Anneke zodat zij af moest haken. Ik heb zelf het 2e en derde jaar afgemaakt, maar heb het derde jaar nogal verslonst door drukte op het werk. Ik heb me nu dus opnieuw ingeschreven voor het derde jaar om dit toch goed onder de knie te krijgen.

Na het eerste jaar ben ik, volgens plan, vanuit Nederland gaan solliciteren op Italiaanse vacatures via Monsterboard etc. We zijn nu ruim 2 jaar verder en ik kan iedereen zeggen: dat werkt dus helemaal NIET. Van de tientallen sollicitaties heb ik niet één ontvangstbevestiging mogen ontvangen, laat staan een uitnodiging. Kortom, deze voorzichtige methode gaat dus niet werken. Wat nu? Ik ben op dit moment werkzaam bij een Telecom bedrijf als projectmanager waarbij het mogelijk is om een heel groot deel van het werk ook vanaf huis te doen, zolang er maar een snelle internetverbinding voorhanden is. Een dag in de week moet ik wel op kantoor zijn voor de zaken waar mijn handtekening voor nodig is en om mijn collega's te zien. Dus, als ik nu vanuit huis kan werken, kan dat dus ook vanuit een huis in Italië, toch? Eén probleempje, in Italië is het ADSL netwerk nog niet zo uitgebreid verspreid als in Nederland. Dus een leuk hutje op een heuveltop in Umbrië, dat zit er niet in. Gelukkig was dat ook niet onze bedoeling, althans, niet de eerste 10 jaar. Ons hart gaat uit naar de omgeving van Lago d'Orta.

In de directe omgeving van het meer is ook de ADSL spreiding niet zo best waardoor we al zo'n 25 km zuidelijker uitkwamen. Jammer, maar dat moest dan maar. Op advies van een heel behulpzame makelaar aldaar, hadden we besloten dat het eerste huis huur moest zijn, zodat we wat financiële armslag hielden en rustig ter plaatse rond konden kijken. Bovendien zit je dan veel dichter bij het vuur voor wat betreft werk en de leukere koophuisjes. Het is wel de bedoeling dat we daar ook weer op Italiaanse les gaan, want dat is onontbeerlijk. Toevallig zaten we vorige week weer het Internet af te struinen op zoek naar leuke huisjes of appartementen waarbij ons oog viel op een leuk appartement, meer een huisje eigenlijk, aan de kant van het Lago Maggiore. Niet 'ons' meer, maar slechts 15 minuten ervan verwijderd en een prachtig uitzicht op Isola Bella! Niet al te groot, wel erg leuk om te zien, vrijstaand en goedkoop. En er is ADSL beschikbaar!!! We werden er helemaal zenuwachtig van.

Maar ja, in het hele verhaal zat ook nog die ene dag in de week dat ik op de zaak moet zijn. Malpensa -> Schiphol is het domein van KLM en Alitalia. Goed, het was dus mogelijk om met KLM 's ochtends naar kantoor te vliegen en 's avonds terug. Een behoorlijke kostenpost, maar goed, we wilden nu eenmaal naar Italië. Echter, het werd allemaal nog veel beter!!! Intussen vliegt Easyjet ook tussen Malpensa en Schiphol, zelfs 2x per dag! Dit betekent dat ik voor een kwart van de prijs op en neer kan vliegen. Ik kon wel juichen. Ik moest het huisje natuurlijk ook nog LIVE gaan bekijken. Dit gebeurde in september 2006 toen ik daar in de buurt was voor een tussendoorvakantie. Kort daarop hakten we de knoop door!