Als je in Italië de tv aanzet, kom je er niet onderuit: elk buitenlands programma en elke film è doppiato, wordt nagesynchroniseerd. Il perché, de reden waarom, is echter bij weinigen bekend en voert terug naar 1931.
In dat jaar beginnen de grote filmmakers in Hollywood hun films na te synchroniseren om ook in Italië bekendheid te krijgen. Door het hoge percentage analfabetisme in die tijd wordt de ondertiteling namelijk niet begrepen. Door de nasynchronisatie zijn de films in Italië wel meteen een groot succes.
Het fascistische regime verbiedt bovendien niet-Italiaans gesproken films. Het gemak dient de mens, dus ook na de val van het regime, blijven de films nagesynchroniseerd worden.
Een doppiatore, iemand die de nasynchronisatie doet, heeft normaliter gedurende zijn gehele carrière dezelfde ‘rol’. Stopt hij of zij er om welke reden dan ook mee, eerder dan dat de oorspronkelijke acteur dat doet, krijg je vreemde situaties. Probeer het je maar eens voor te stellen!
© Foto: Vitaly Mazur op Unsplash
84% van de uitzendingen nagesynchroniseerd
Italië staat aan kop als het gaat om nasynchronisatie; volgens de Accademia Doppiaggio worden maar liefst 84% van de uitzendingen nagesynchroniseerd. Maar het is niet het enige land waar dit gebeurt. Op de tweede plaats staat Duitsland met 80%, op de voet gevolgd door Spanje met 79%. De overige landen uit de top 10 zijn gebaseerd op de Romaanse talen. Alleen de tiende plaats is voor Polen met 44%.
De 25 beste doppiatori van Italië
Kijk en luister naar de voci, stemmen, van de 25 beste doppiatori, nasynchronisateurs.
Hoe klinken deze wereldberoemde acteurs in het Italiaans?
Na een korte introductie waarin je de stem van de acteur hoort, volgt de Italiaanse doppiatore. Sommige acteurs, zoals Tom Hanks en George Clooney, hebben meerdere nasynchronisateurs.
Tom Hanks nagesynchroniseerd fragment van Forest Gump in het Italiaans
Sharon Stone nagesynchroniseerd fragment van Basic Instinct in het Italiaans
Woody Allen nagesynchroniseerd fragment van Annie Hall in het Italiaans
Wat moet een doppiatore kunnen?
Meesmuilend reageren op een doppiatrice of doppiatore is onterecht. Het lijkt gemakkelijk maar is o zo moeilijk. Niet alleen moet de tekst synchroon lopen met de lippen, maar ook moet de stem het karakter kunnen dragen en de fragiliteit, kracht, rauwheid geloofwaardig kunnen overbrengen. Een kunst op zich. Dat maakt ook dat wie goed is in zijn werk en tot de top weet door te dringen, er een dik vet salaris aan kan overhouden.
Een doppiatore start veelal al van jongsafaan het toneel op te gaan of toneellessen te volgen. Vervolgens volgt een opleiding aan de Accademia d’Arte drammatica waarbinnen weer een specifieke richting voor doppiatore kan worden gekozen. En daarna wacht la gavetta, oftewel, het omhoog werken op eigen kracht. Je hebt talent nodig, maar het is bovenal hard werken.
Hilarisch voorbeeld van nasynchronisatie
Het belang van de juiste stem, intonatie en frasering is enorm, zo is te zien in een uitzending van Domenica In op de Rai waarin Francesco Pannofino samen met Mara Venier een scène nasynchroniseert uit een Sissi-film. È tutto da ridere, je lacht je suf.
Stanlio e Ollio, de dikke en de dunne
Tal van beroemde films zijn nagesynchroniseerd, maar oudere Italië-liefhebbers en Italianen herinneren zich ongetwijfeld ook de hits van vroeger, waaronder de legendarische Stanlio e Ollio, de Dikke en de Dunne. Oftewel Stan Laurel en Oliver Hardy. Italiaans met een dik vet Engels accent. Meesterlijk gedaan.
Attendeer anderen gerust met een link op deze pagina, maar onthoud dat kopiëren van de inhoud niet is toegestaan!