Het wonderkind Rafaël, dat op jonge leeftijd al grootse werken heeft gemaakt, werd door paus Julius II naar Roma gehaald om de Stanze, zijn privé-vertrekken in het Vaticaan, te beschilderen. Rafaël werd al snel een zeer belangrijke schilder die zijn schilderstijl steeds weer aanpaste aan de veranderende tijden. In zijn bekende fresco ‘De School van Athene’, zien we dat de idealen uit de Renaissance, wijsheid en schoonheid, worden vertolkt door een aantal filosofen, dichters en wetenschappers uit het oude Griekenland.
In het midden staan Plato (links) en zijn leerling Aristoteles (rechts), beiden belangrijke filosofen uit de Griekse Oudheid. Het fresco is heel levendig door de aanwezigheid van veel architectuur, dus veel beelden, pilaren en een cassettenplafond (een plafond of gewelf met regelmatige, verdiepte vierkante vlakken) en dankzij de druk discussiërende filosofen en wetenschappers. De figuur die vooraan zit te schrijven, en die ertoe dient om de kijker het fresco in te trekken, zou Michelangelo zijn. Links vooraan zit de wiskundige Pythagoras uit het Griekenland van de 6e eeuw v.Chr.(je weet wel, die van a²+b²=c²), die zo opgaat in zijn eigen stellingen dat hij niet doorheeft dat er iemand achter hem zit die alles overschrijft. Met andere woorden, niet alles is zo ideaal als het lijkt.
Ook staat Rafaël bekend om de vele Madonna’s die hij heeft geschilderd, waaronder bijvoorbeeld de ‘Madonna del Prato’ en ‘La belle jardinière’, die duidelijk de invloed laten zien van de ‘Madonna, kind en Sint Anne’ met zijn eenvoudige en intieme compositie van Leonardo da Vinci. Een andere bekende geschilderde vrouw van Rafaël is de Galatea in de Villa Farnesina in Roma. Op dit fresco zien we de zeenimf omkijken, terwijl de eenogige reus Polyphemos haar het hof maakt op het fresco ernaast van Sebastiano del Piombo. Er is overal beweging door de aan elkaar gespiegelde vliegende en zwemmende putti en de zich bewegende zeegoden. Maar ondanks alle drukte is er toch een bepaalde rust in het fresco door de gebalanceerde compositie van Rafaël.
Het voornaamste kenmerk van Rafaël is misschien wel de altijd aanwezige schoonheid in zijn figuren, zoals we goed kunnen zien in de Galatea, maar ook in zijn Madonna’s. Ondanks het feit dat hij slechts 37 jaar oud werd (tragisch genoeg stierf hij op zijn verjaardag), zou Rafaël de schilderkunst nog lang beïnvloeden door zijn Madonna’s en fresco’s in het Vaticaan. Zijn werk wordt gekenmerkt door heldere, lichte kleuren, veel (vaak geïdealiseerde) figuren en een natuurlijke, ongekunstelde stijl. Rafaël ligt begraven in een tombe in het Pantheon. Op zijn grafschrift staat ‘Hier ligt Rafaël. De natuur vreesde bij zijn leven door hem overtroffen te worden en bij zijn dood met hem te sterven’(vertaald uit het Latijn).
Passaporto | |
Naam: | Raffaello Sanzio of Santi |
Geboorte- en sterfjaar : | 1483-1520 |
Geboorte- en sterfplaats : | Urbino-Roma |
Beroep: | schilder, architect |
Periode: | Hoog-Renaissance |
Stijl: | Hoog-Renaissance |
Belangrijkste werken: | Stanze, Musei Vaticani, Roma: - Stanza della Segnatura: 1508-11: School van Athene en de Disputa; - Stanza d'Eliodoro 1512-14; Transfiguratie: 1517, Musei Vaticani, Roma; Galatea: 1511, Villa Farnesina, Roma |