Plego

Una storia del nostra amica Marieke

Zoals jullie hebben kunnen lezen, ben ik een Nederlands meisje met een Italiaanse vriend. We hebben elkaar in Spanje ontmoet (leve de erasmus-beurs!) en daar kookte hij al regelmatig voor me. Het viel me op dat hij altijd pasta klaarmaakte. Dit leek me een beetje erg stereotiep, en ik kon het dan ook niet laten om te vragen of Italianen nu echt elke dag pasta eten. In Nederland eet je ook wel eens spaghetti, maar ook nasi en bami, hutspot en boerenkool met worst! Ik kon gewoon niet geloven dat Italianen echt elke dag hetzelfde eten. Mijn vriend maakte al snel een einde aan mijn twijfels; volgens hem zijn er veel Italianen die niet één, maar zelfs twee keer per dag pasta willen eten!

Toen kon ik me dat niet voorstellen; elke dag pasta eten gaat toch vervelen op den duur? Nu zijn we bijna vier jaar verder, en inmiddels ligt ook mijn kast vol met spaghetti, linguine, fusilli, penne rigate, penne lisce en rigatoni. Ik eet nu ook bijna elke dag pasta en het verveelt zeker niet! Als je altijd spaghetti maakt op de Nederlandse manier (met een rode saus uit blik of pot, en daarbij een groentenpakket en gehakt) dan kan ik me voorstellen dat één keer per week meer dan genoeg is. In de Italiaanse keuken wordt echter niet gemixt en geëxperimenteerd; hoe minder, hoe beter! Eenvoudige gerechten als pasta ai fagioli (pasta met witte bonen) en pasta e ceci (pasta met kikkererwten) klinken voor een Nederlander waarschijnlijk niet erg smakelijk, maar dat zijn ze wel!

Op vakantie in Italië is het misschien even wennen, zon pastadieet. Daarom een tip voor als je echt genoeg hebt van alle pastas en pizzas; ga eens naar de Italiaanse Chinees! Ten eerste voel je je er minder toerist, omdat de Chinezen tenslotte ook geen Italianen zijn. Ten tweede; het weer eens wat anders! Zoek naar la grande muraglia en de rode lampionnetjes!

Reken er alleen niet op bami pangang of tjap tjoy terug te vinden op de kaart, want de Chinees in Nederland is heel anders dan de Chinees in Italië. De gerechten dan, want ook in Italië wordt gevraagd of je er liso bij wilt eten. Op het menu staat geen nasi of bami, maar spaghetti fritti of capellini alla piastra. En verder risotto alla cantonese en pollo e bambu. Het leukst vind ik de toetjes; gelato fritto en latte fritto - gefrituurde ijs- en melkbolletjes!

Natuurlijk moet je net als in Nederland (ook al geloof ik de kattenverhalen niet echt) wel goed uitkijken waar je eet, en wat. Ik heb eens een visgerecht besteld bij een Italiaanse Chinees, en dat gerecht was geloof ik niet zo populair. De vis had waarschijnlijk al een jaar in de diepvries gelegen. Het zag er een beetje vreemd uit, maar ik heb het toch opgegeten, als echte Hollander laat je geen eten staan! Daar heb ik wel spijt van gekregen; ik heb de hele avond hallucinerend doorgebracht in de badkamer, waar ik vrienden heb gemaakt met een denkbeeldige kakkerlak! Maar laat dit voorval je er niet van weerhouden eens een Italiaanse Chinees te bezoeken. Wat ook niet onbelangrijk is voor de Nederlander; het eten is er spotgoedkoop!