
Tijdens de inschrijving vertelde ik de signorina van de administratie trots dat ik al een beetje Italiaans sprak. In Olanda geleerd! Prompt werd ik ingedeeld bij de gevorderden en werd van mij verwacht dat ik deze verworvenheid direct in praktijk zou brengen... De groep gevorderden was zeer gemêleerd en bestond uit de volgende personen: Mei Ling, een Chinese, met wie wij het nog moeilijk zouden krijgen vanwege de letter "r", Val en Becky, een blonde Engelse tweeling, allebei verlegen en stil, Pietro en Roy, twee jonge priesters in opleiding uit Nigeria, waarvan Pietro de meest spraakzame bleek, Koi, een Japanner, verslaafd aan Happy Dent kauwgom en Janny, een Nederlands sprekende Deense met een talenknobbel, want zij spreekt ook Engels en Duits.
Gedurende de les spraken wij echter Italiaans, onze docente was onverbiddelijk. Het was soms moeilijk, maar desondanks leerden we elkaar steeds beter kennen. Vooral Pietro was erg gedreven. Na ongeveer 6 weken vertelde hij trots dat hij een mis had opgedragen, helemaal alleen én in het Italiaans! Het was niet helemaal foutloos gegaan. Zo had hij de gelovigen verteld dat hij al lange tijd op zoek was naar een vrouw en haar erg veel liefde wilde schenken. Ach ja, donna, vrouw, en madonna, heilige moeder, het scheelt maar een paar letters, maar de kerkgangers waren beslist onder de indruk!
Roy was wat stiller. Tijdens de les dwaalde zijn blik voortdurend af naar Becky en was hij haar in alles gedienstig. Had ze een pen nodig? Wilde ze een blaadje van zijn blocnote? Viel er iets op de grond? Uno momento, hij raapte het voor haar op! Zijn stralende glimlach en adoratie voor Becky begon iedereen op te vallen. Wanneer er tijdens de les over l'amore werd gesproken, probeerde Roy in zijn beste Italiaans duidelijk te maken dat hij verliefd was. En terwijl hij daarbij Becky's blik probeerde te vangen, sloeg zij verlegen haar ogen neer en mompelde iets over non correspondo. Hij had geen idee waarover zij sprak, maar doelde zij misschien op een eventuele briefwisseling?
Op San Valentino lag er op haar plaats een piepklein knuffeltje die snel werd weggemoffeld in haar handtas. Een paar weken later was Roy degene die Becky en haar zusje beschermde bij de uitgang van het taalinstituut toen de Napolitaanse jeugd hen dreigde te bekogelen met rotte eieren. Niet dat zij het uitsluitend gemunt hebben op blonde tweelingen of op donkere priesters, nee, het is een nare gewoonte van de jeugd om in de weken voor carnaval de mensen met rotte eieren te bekogelen. Ze hebben het dan vooral gemunt op onwetende buitenlanders, de stranieri, en die weten zij precies te vinden dankzij het bordje aan de muur: Centro Italiano, un corso di lingua per stranieri.
Becky was niet helemaal ongevoelig voor de charmes van Roy, maar ging niet op zijn avances in. Na een poosje begon het hem te dagen, zijn priesterschap moest de barrière zijn. Ik kreeg de indruk dat hij voor haar zelfs zijn priestergewaad aan de wilgen wilde hangen, voor zover die in Napels te vinden zijn. Toen de laatste les was afgelopen, volgde hij haar naar buiten om die ene, zo belangrijke, vraag te stellen...Ik weet niet hoe lang hij daar is blijven staan, maar zijn beteuterde gezicht is mij vooral bijgebleven. Ho una fissa relazione, had zij geantwoord, ik heb al een vriend...zijn liefde werd dus niet beantwoord, het was un amore non corrisposto.
Zie hier dus het belang van een lezione dell'amore !!! Bij deze wil ik iedereen, vooral degenen die dit jaar vakantie gaan vieren in Italië, alvast un buon viaggo e buon divertimento toewensen!!!
Wonen & Werken in Italië
- Diploma’s
- Sollicitatie en CV
- Belastingen en verzekeringen in Italië
- Termen en instanties in Italië
- Vinden van woon-ruimte in Italië
- Werk of vakantiewerk zoeken in Italië
- 1 mei: Dag van de arbeid – waarom zijn winkels dicht?
- Italiaans leren
- Ervaringen met het wonen en werken in Italia van i nostri amici