
Dit geldt ook voor het woord pappa, la pappa wel te verstaan. Als je denkt dat het lidwoord eigenlijk mannelijk moet zijn, ofwel il, om ‘vader’ te betekenen, heb je het mis.
Een Italiaanse pappa is il papà. Niet te verwarren met il papa, zonder accent. Dit laatste is de paus.
La pappa is ook geen vrouwelijke paus…dat zou immers vloeken in de katholieke kerk zijn… La pappa wordt er van kinds af aan met de paplepel ingegoten: het is dus pap om te eten!